Urazy fizyczne: złamania, urazy mięśniowe, operacje a Mikrokinezyterapia
Skręcenie stawu, naderwanie ścięgna czy stłuczenie mięśnia a nawet złamanie to zaledwie kilka przykładowych urazów, które mogą przytrafić się podczas wykonywania codziennych czynności czy uprawiania sportu. Również po operacjach zostaje ślad w naszych tkankach, ponieważ wtedy też zostają one uszkodzone i wymagają regeneracji. By nie dopuścić do nawrotów kontuzji oraz zapobiec powstawaniu kolejnych problemów zdrowotnych, należy zadbać o odpowiednie leczenie. Jego bardzo ważną częścią jest rehabilitacja pourazowa, jednakże nie zawsze jest ona skuteczna. Mikrokinezyterapia to zabieg, który jest w stanie odwrócić wszelkiego rodzaju uszkodzenia w strukturze tkanek, stawów czy kości wyłącznie poprzez przywrócenie naturalnych zdolności naprawczych organizmu.
Rodzaje urazów i kontuzji
Na urazy i kontuzje są narażone nie tylko osoby uprawiające sport, mające ograniczoną sprawność ruchową, przewlekle chorujące lub będące w podeszłym wieku. Bardzo wiele problemów związanych z układem ruchu pojawia się w wyniku zdarzeń losowych, do których dochodzi w codziennych sytuacjach – takich jak wykonywanie pracy zawodowej, chodzenie, jazda samochodem lub rowerem, a nawet sprzątanie czy noszenie ciężkich przedmiotów. Do najczęstszych przyczyn wystąpienia urazów i kontuzji należą:
- upadki
- przeciążenia
- wypadki drogowe
- porażenia prądem
- oparzenia
Najpowszechniej występującymi urazami i kontuzjami są złamania kości oraz uszkodzenia naczyń, nerwów, ścięgien i mięśni. Ale mogą to być również znacznie poważniejsze problemy i ich konsekwencje zdrowotne – np. amputacje, urazy mózgu, kręgosłupa, narządów wewnętrznych, operacje i zabiegi medyczne.
Należy pamiętać, że konsekwencje urazów w obrębie układu mięśniowo-szkieletowego prowadzą nie tylko do uszkodzeń samego narządu ruchu (np. brak możliwości poruszania pewną częścią ciała), ale także do niewydolności innych funkcji fizycznych (np. unieruchomienie) oraz do powstania konsekwencji psychicznych (np. depresja, zaburzenia lękowe, uzależnienia). Czasem prowadzą nawet do nieodwracalnych zmian w organizmie (np. ubytek części ciała, rozległe zbliznowacenia, dysfunkcje układu nerwowego, stres pourazowy). Nawet drobnych urazów, skręceń, zwichnięć nie wolno bagatelizować, należy poddać się odpowiedniej terapii i to tak szybko jak to możliwe.
Czym jest Mikrokinezyterapia?
To rodzaj terapii manualnej, podczas której terapeuta stosuje delikatne uciski i przesuwa dłonie po ciele pacjenta w poszukaniu blokad. Podczas zabiegu wykorzystywana jest metoda diagnozy nazywana palpacją, dzięki której przyczyna występowania patologii w tkankach może być precyzyjnie zweryfikowana. Metoda jest bardzo skuteczna i została potwierdzona w wielu badaniach klinicznych, których wyniki są zgromadzone w ANES (francuskie centrum gromadzenia wyników badań naukowych). Jej autorzy, Patrice Benini i Daniel Grosjean, osteopaci i fizjoterapeuci, bazowali na takich naukach jak: embriologia, filogeneza, biogeneza i neurobiologia. Są to nauki badające rozwój poszczególnych tkanek i narządów, zmiany ewolucyjne organizmów, czy funkcjonowanie układu nerwowego człowieka.
Mikrokinezyterapia dzięki skutecznej diagnozie miejsca uszkodzonej tkanki jest w stanie przywrócić jej sprawność. Powrót do zdrowia jest możliwy dzięki precyzyjnemu stymulowaniu naturalnych zdolności regeneracyjnych organizmu w miejscu, gdzie występuje zwichnięcie, złamanie, czy miał miejsce inny uraz.
Jak Mikrokinezyterapia działa na uszkodzenia w układzie mięśniowo-szkieletowym?
W Mikrokinezyterapi przyjęto hipotezę, że strukturą odpowiedzialną za ograniczenia odczuwalne w bolących stawach czy kręgosłupie są mięśnie, które zarządzają tym stawem. Uraz taki jak skręcenie, zwichnięcie lub złamanie powoduje zawsze uszkodzenie w tkance mięśni, wynikające z nadmiernego rozciągnięcia. Jest ono łatwo wyczuwalne podczas palpacji mięśni zarządzających stawem albo w strefie z urazem. W takim przypadku urażony mięsień wykazuje się utratą elastyczności i ślad ten pozostaje widoczny w jego strukturze. Mówiąc wprost nie da się go rozciągnąć w taki sposób jak inne, sąsiednie mięśnie, zatem jest on uszkodzony. Także kiedy mamy do czynienia z uszkodzenie elementów stawów (torebki stawowej, więzadeł) terapeuta najpierw rozpoznaje uszkodzone mięśnie znajdujące się przy tym stawie.
Po ich rozpoznaniu, czyli prawidłowej etiologii terapeuta poszukuje jeszcze obszarów w ciele dotkniętych patologią, związaną z doznaną agresją (np. złamaniem, operacją czy urazem), ponieważ każde takie wydarzenie zostawia ślad w naszym ciele. Istnieje nawet możliwość określenia, kiedy doszło do uszkodzenia. Po odnalezieniu tych punktów w ciele terapeuta stymuluje naturalny mechanizm regeneracyjny organizmu poprzez zastosowanie specjalnego, delikatnego ucisku. Jego zadaniem jest przesłanie do kory mózgowej bodźca, wtedy w odpowiedzi zwrotnej wyśle ona, przez układ nerwowy impuls regeneracyjny do uszkodzonej tkanki. Co ciekawe efektem tej terapii nie jest zewnętrzna ingerencja w uszkodzone miejsca, jest nią wrodzona zdolność ludzkiego ciała do samoregeneracji, którą terapeuta tylko „przypomina” ciału.